Beeld je het volgende in. Je gaat op sollicitatiegesprek maar verwacht er niet zo heel veel van. Je zit namelijk met een kater. Desondanks is het een unieke kans van 1 op 1 miljoen. Met andere woorden, je krijgt waarschijnlijk de job niet maar proberen kan ook geen kwaad. Wanneer je na een tijdje opnieuw van de werkgever hoort ben je niet alleen verbaasd dat ze je de job aanbieden maar dat je daar bovenop ook nog een miljoen dollar voorschot krijgt. Dit aanbod krijg je alleen maar omdat ze zeker willen zijn dat jij weet dat zij het menen. Zo goed ben je in wat je doet. Het klinkt misschien als een sprookje maar het overkwam de Amerikaanse bassist Robert Trujillo toen hij in 2003 op auditie ging bij Metallica.
Nu vraag je u als lezer misschien af waarom dit een heldenmoment is. Is het niet best wel gemakkelijk om een lucratieve job te accepteren en een grote som geld te ontvangen? Dat wilt (bijna) iedereen toch? Misschien wel, maar wat voor mij van dit moment een heldenmoment maakt is simpelweg dat Trujillo altijd zichzelf is gebleven, ook na de plotse (en vermoedelijk zeer steile) stijging van zijn financiën. Hij heeft hard gewerkt om te geraken waar hij is en blijft dit ook doen. Maar sinds hij lid is geworden van Metallica heeft hij ook de middelen om anderen te helpen. In dat opzicht is Roberts levensverhaal een echt rags to riches verhaal dat nederig begon met gescheiden ouders en verschillende familieleden in 2 rivaliserende gangs uit Culver City en Venice. Geweld op straat was iets alledaags en muziek was een vlucht, alsook een passie voor de jonge Trujillo. Een passie die hij achterna ging door eerst jazz te gaan studeren en daarna de mega invloedrijke skaterband Suicidal Tendencies van een nieuwe sound te voorzien met zijn funk invloeden. Van daaruit groeide zijn rockster status langzaam maar zeker tot deze uiteindelijk in 2003 explodeerde ten gevolge van een bekaterde auditie.
In tegenstelling tot veel andere rocksterren heeft Trujillo nooit echt een “hotel kamers afbreken en kilo’s aan drugs snuiven” – periode gekend. Het zou natuurlijk naïef zijn om te denken dat een man die ooit met Ozzy Osbourne in een band heeft gezeten nooit in aanraking is gekomen met de stevige substanties van het leven. Het heet uiteindelijk niet voor niks sex, drugs & rock n’ roll. Dat hij daarbovenop ook opgroeide met familieleden in criminele gangs zal hem ongetwijfeld ook in contact hebben gebracht met allerlei *kuch* medicijnen *kuch*. Maar voor zover ik weet hebben deze nooit zijn leven gedefinieerd. Wat zeker geen evidentie kan geweest zijn. Nee, in plaats daarvan spendeert Trujillo liever zijn tijd en geld in documentaires over 1 van zijn muzikale helden, liefdadigheidswerk of het mogelijk maken van ongelooflijke opportuniteiten voor zijn zoon. Daar kunnen anderen in zijn wereldje nog wat van leren!
Om een lang verhaal kort te maken, Robert Trujillo is niet alleen een geweldige bassist waar ik als muzikant naar opkijk, maar die ik ook als persoon enorm apprecieer. Voor mij is hij een zeldzaam voorbeeld van hoe geld en invloed niet per definitie een corrumperende invloed hebben.
Deze blog maakt deel uit van onze actie ‘Heldenmomenten‘. Lees de rest hier.
Afbeelding gevonden op Pexels. Gemaakt door freestocks.org.
