Heldenmoment: Margaret Atwood

Tijdens het vak Canadese Letterkunde, dat ik in mijn master opnam, las ik Margaret Atwoods bekendste boek: The Handmaid’s Tale. Het was zeker en vast niet mijn favoriete boek ooit maar het liet wel een indruk achter. Toen ik het voor het eerst las, leek de wereld die Atwood omschreef me eerlijk gezegd een beetje vergezocht. Er moest al veel fout lopen eer er een coup zou gepleegd worden in de V.S. die als resultaat de extreme onderdrukking van alle vrouwen zou hebben. Nee, wat vooral een indruk op mij achterliet was de machteloosheid van het hoofdpersonage. 

Op het moment van schrijven is het nog maar een paar dagen geleden dat het Capitool in Washington door een bende binnenlandse terroristen werd bestormd. Dat is tegelijkertijd kort genoeg dat mijn verontwaardiging en afschuw nog steeds groot zijn, maar ook lang genoeg om er al dieper over nagedacht te hebben. En hoe meer ik erover nadenk, hoe realistischer Margaret Atwood haar dystopie wordt. Het ging hier dan misschien niet om religieuze extremisten. Maar in de neo-fascistische wereld van Donald “Grab them by the pussy” Trump en zijn aanhangers zijn vrouwen tweederangsburgers. Laat daar geen twijfel over zijn!

Nu willen wij, Pudding to the Rescue, met onze heldenmomenten de inspirerende daden van mensen in de spotlight zetten. En oorspronkelijk wou ik met deze post de kracht van echt goede literatuur aantonen. Dankzij The Handmaid’s Tale ontstond er namelijk een nieuw feministisch symbool: De vrouw in een rood kleed met een witte kap. De actualiteit bracht mij (helaas) op het idee om te schrijven over de voorspellende kracht van literatuur, met in het bijzonder die van science fiction en dystopische literatuur. Vergeet niet dat Atwoods magnum opus in 1985 is uitgekomen. 35 jaar geleden zag zij dus al de tekenen aan de wand. Dat de exacte details niet overeenkomen is niet zo belangrijk. Mij gaat het er vooral om dat Atwoods dystopische wereld afgelopen week dichterbij was dan ooit. Voor de onderdrukten maakt het geen verschil of de ideologie van de onderdrukker al dan niet religieus beïnvloed is.

Maar goed, de wereld is gelukkig geen Amerikaanse dictatuur rijker. En in mijn hoofd kan het niet anders dan dat de populariteit van The Handmaid’s Tale daar een klein beetje mee te maken heeft. Zowel de serie als het boek hebben ongetwijfeld miljoenen mensen geholpen om kritisch te staan tegenover het populistische Trumpisme. Op haar eigen manier heeft Margaret Atwood er dus voor gezorgd dat de horde aan Amerikaanse terroristen niet nog groter was.

Deze blog maakt deel uit van onze actie ‘Heldenmomenten’. Lees de rest hier. 

Foto getrokken door Marinus.