Pff, onze broer verzint volgens mij acties enkel en alleen om ons urenlang naar een wit blad papier te laten staren… “Laten we een zomerreeks maken over de avonturen die boeken beleven. Óf de avonturen die wíj beleven dóór boeken. Dat sluit mooi aan op onze Pudding to the Rescue Minibieb!” O, wacht… Ik kwam zélf met dit idee. Marinus heeft inmiddels de reeks afgetrapt, de spits afgebeten, de weg gebaand. Mijn beurt dus. Hier komt het dan… ja ja, hmm, hmm…
Laten we beginnen bij een bedenking over mezelf: als kind was ik anders. Tot ik een jaar of zes was, was dat gewoon zo. Daarna volgde die onvermijdelijke fase dat je erbij moet horen. Tot ik op mijn zeventiende besloot dat een beetje gek zijn iets is om trots op te zijn. Eén van de schrijvers die een zaadje plantte voor dat idee, is Roald Dahl: zijn verhalen een feest van herkenning en verwondering, zijn zinnen geschreven in een ritme waarop je blijft lezen en lezen.
Iets wat mij anders maakt, is dat ik de verwondering nooit kwijt ben geraakt. Mijn man is geduldig wanneer ik stop bij elk bloempje dat zo mooi bloeit, kikkers de berm in volg en steentjes met opvallende vormen opraap. Overal waar we komen, roep ik: “Kijk!”. Het is geen toeval dat dit één van de eerste dingen is die mijn kind heeft leren zeggen.
Als kind ging ik helemaal op in het boek De Reuzenperzik. Toen ik het las, waren er nog geen mensen zo gemeen als de tantes Spijker en Spons… nog niet. Dat ze verpletterd werden en zo hun verdiende straf kregen voor het uitbuiten van hun neefje James, dat interesseerde me niet zo. Belangrijker was dat ik nu met James en zijn vrienden de spin, de regenworm, de duizendpoot, de zijderups, de glimworm, de sprinkhaan en het lieveheersbeestje mee op avontuur kon.
Niet alleen leerde ik van de Reuzenperzik om niet zo vies of bang van insecten te zijn… Het leerde me ook hoe ik mezelf klein kan denken en met de pad het doolhof van een gevallen boom verkennen, ondersteboven hangen met de vleermuizen of kapriolen uithalen met papegaaien.
Of je nu groot of klein bent, pak dit boek er (weer) bij en herontdek het kind, de verwondering, in jezelf.
